Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

‘‘ΤΟ ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΕΝ ΕΡΓΟΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΣΚΥΡΟΥ’’ ΜΙΑΣ ΕΠΤΑΕΤΙΑΣ 1934-1940

ΜΙΧΑΗΛ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ Εν ΑΘΗΝΑΣ 1941
Ιστορικό -Τίτλοι-Προάσπιση ορίων Δημοτικής χορτονομής

Το ενδιαφέρον της Κοινότητος Σκύρου δια την προστασίαν των περιουσιακών συμφερόντων αυτής, καθ’ όλην την διαρρεύσασαν επταετή κοινοτικήν περίοδον (σ.σ 1936-1941), υπήρξεν αδιάπτωτων, και οσάκις επεχειρήθη παρ’ οιουδήποτε προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων της ή απλώς εξεδηλώθη διάθεσις αρπαγής ή βλάβης της περιούσιας της, η ενέργεια της εξωδίκως και εν ανάγκη δια προσφυγής εις την δικαιοσύνην, προς υπεράσπισιν των δικαίων της υπήρξε πάντοτε κεραυνοβόλος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΅ Κοινοτικοί βοσκότοποι
Σελίδα 31 1. Υπάρχουσα κατάστασις βοσκοτόπων.
----------------------
Σελίδα 32 2. Μισθωτικαί σχέσεις – Ενοικιοστάσιον Βοσκών.
----------------------
Σελίδα 33 3. Τίτλοι κυριότητος και πάσης φύσεως προστασία δικαιωμάτων
Κοινότητας επί βοσκοτόπων.
----------------------
A) Τίτλοι κυριότητος και πάσης φύσεως προστασία δικαιωμάτων Κοινότητος επί δάσους

Εις ειδικόν φάκελλον παραδοθέντα μετ’ άλλων....εις την νέαν Κοινοτικήν ‘Αρχήν, περιελήφθησαν διάφορα πολύτιμα έγγραφα,....., αποτελούντα τίτλους κυριότητος της Κοινότητος επί των εν τη νύσω Σκύρω δασών, επί των λατομείων μαρμάρου και επί των κοινοτικών βοσκοτόπων.

1843 / 12 Αυγούστου κατατίθεται πρωτότυπος έκθεσις, του επί των ασιατικών γλωσσών διερμηνέως της κυβερνήσεως, όστις είχε χρηματίσει και διερμηνεύς του Οθωμανικού στόλου, καθ’ ήν όλαι αι νήσοι του Αιγαίου, Κυκλάδες, και Σποράδες, (εξαιρουμένων των προς τα παράλια της ανατολής κειμένων, ως της Χίου, Σάμου, Μυτηλήνης, Κρήτης και της Κύπρου), ήσαν επί τουρκοκρατίας υπό την διοίκησιν των κατά καιρούς αρχιναυάρχων της οθωμανικής κυβερνήσεως και υπό την άμεσων διεύθυνσιν του διερμηνέως του οθωμανικού στόλου, και ήσαν εσωτερικώς πάντοτε ελεύθεραι από επεμβάσεις σπαχίδων, καδδίνων, και βοιβοντάδων και δεν υπόκειντο εις τοιαύτας αρχάς, ως αι λοιπαί επαρχίαι της οθωμανικής αυτοκρατορίας, κυβερνώμεναι υπό ομογενών προεστών ή δημογερώντων εκλεγόμενων ‘υπ αυτών.

Η από 1844 / 1 Νοεμβρίου υπ΄ αρ. 289 απόφασις (υποβληθείσα εις το Υπουργείο των οικονομικών ως γνωμοδότησις) της επί των διαφιλονικούμενων δασών εξεταστικής επιτροπής, στηριχθήσα εις την από 1843 / 12 Αυγούστου πρωτότυπον έκθεσιν, αποτελεί πολύτιμον έγγραφον και τίτλον κυριότητος της κοινότητος, εφ’ απάντων των εν τη νήσω Σκύρω δασών, δίδει δε μίαν λίαν ενδιαφέρουσαν ιστορικήν εξήγησιν του δικαιώματος αυτής.

Η από 1898 / 4 Σεπτεμβρίου, υπ’ αρ. 83451
(Προσωπική έρευνα Προέδρου Κοινότητας Σκύρου Μιχαήλ Σοφ. Στεφανίδου Μάρτης 1939)
¨όπως το καταγράφει.
¨Ένα πολύτιμον τίτλον κυριότητος επί των δασών, άγνωστον μέχρι τούδε, μη υπάρχοντα εις τον παλαιόν οικείον φάκελλον του αρχείου, λύοντα οριστικώς το ζήτημα τούτο, όπερ ουχί ορθώς εθεωρήθη αμφισβητούμενον, ανεύρομεν κατά την γενομένην υφ’ ημών προσωπικήν έρευναν εν τω αρχείω του Υπουργείου Γεωργίας κατά τον Μάρτιον του 1939, οπότε καθίστατο αναγκαία η προσκόμισις εις το Ταχυδρομικόν Ταμιευτήριον τίτλων κυριότητος, δια την παρά της Κοινότητος συνομολόγησιν του δανείου.
Τοιούτος είναι, η υπ’ αρ. 83451 της 4 Σεπτεμβρίου 1898 διαταγή του Υπουργείου Οικονομικών προς τον Δασάρχην Ευβοίας, δι’ ής ειδικώς αναγνωρίζονται τα δάση Σκύρου ως δημοτικά

1912 Η Κοινότης Σκύρου διεδέχθη τον προ του νόμου ΔΝΖ / 1912 υπάρχοντα Δήμο Σκυρίων, ούτος δε πάλιν ιδρυθείς μετά την απελευθέρωσιν της Ελλάδος και την πραγματοποιηθείσαν τότε διοικητικήν διαίρεσιν του Κράτους είχε διαδεχθεί την επί τουρκοκρατίας Κοινότητα Σκύρου ήτις δια των δημογερόντων διώκει τα κατ’ αυτήν.

Β) Τίτλοι κυριότητος και πάσης φύσεως προστασία δικαιωμάτων Κοινότητος επί βοσκοτόπων.

΅Δια του άρθρου 51 του νόμου 4108]1929, παρεχωρήθησαν κατά κυριότητα και νομήν εις την κοινότητα Σκύρου, εγκατασταθείσαν εις τους βοσκοτόπους τούτους, δια των από 21 Ιουνίου 1930 πρωτοκόλλων, παρά της καταρτισθείσης, δια της υπ αριθ. 6393 αποφάσεως της Νομαρχίας Ευβοίας επιτροπής του διατάγματος της 13-2-1930 περί εκτελέσεως του νόμου 4108, έκτοτε δε μέχρι σήμερον, η κοινότης εκμισθοί και νέμεται τας χορτονομάς ταύτας. Συνεπώς εν προκειμένω, ο τίτλος κυριότητος της κοινότητος πηγάζει εκ του νόμου΅.

Πάσης φύσεως προστασία δικαιωμάτων Κοινότητας επί βοσκοτόπων
Κατωτέρω περιγραφή προσπάθειας ομάδος συμπολιτών συνοπτικά (σ.σ)

α) Από του έτους 1931 μία ομάς συμπολιτών προσεπάθησε να επιτύχη την εις αυτήν παραχώρησιν της μεγάλης ερημονήσου <<σαρακήνικο>> ( βοσκοτόπου)
΅----πλην όμως χάρις εις την έντονον διαμαρτυρίαν των κατοίκων προεξαρχούσης της Κοινοτικής Αρχής, απεσοβήθη η αφαίρεσις της και εματαιώθη η αυτόχρημα σκανδαλώδης εκείνη προσπάθεια αρπαγής.΅
΅Έκτοτε ----------επανελήφθη και πάλιν κατά το έτος 1938. Το κοινοτικό Συμβούλιον δια της υπ, αριθμ. 490}1938 πράξεώς του, ητήσατο την απόρηψιν των ------------΅

β) ΅Η Κοινότης μας επί επιχειρηθείσης διαταράξεως των κεκτημένων δικαιωμάτων της επί τμημάτων χορτονομών της εις θέσεις ‘στομα-μαλα΄-------το έτος 1939 ------ ευρέθη εις την αναπόδραστον ανάγκην να εγείρη αγωγάς προσωρινών μέτρων --------και εις μεν την πρώτην εξεδοθη η υπ αριθμ.11 10-11-1939 απόφασις του Ειρηνοδικείου Σκύρου,-------υποχρεούσασα τον αντίδικον να άρη τα τεθέντα φράγματα επί τμήματος κοινοτικής χορτονομής και να αφίση ελευθέραν την βοσκήν του μισθωτού της κοινότητος----------εις δε την δευτέραν περίπτωσιν το από 7-11-1939 εγένετο πρακτικόν συμβιβασμού-----------.

γ) ¨Η Κοινότης μας ευρεθείσα προ νέας διαταράξεως των δικαιωμάτων της επί ετέρων τμημάτων της κοινοτικής χορτονομής εις θέσεις ¨ατσίπολις¨ και ¨νότες¨ ------λαβούσα υπ. όψιν σύστασιν του Υπουργείου Εσωτερικών προς όλας τας κοινότητας περί λήψεως διοικητικών μέτρων, προ πάσης δικαστικής ενέργειας,------ανηνέχθη προς την Νομαρχεία Ευβοίας, ήτις δια της υπ, αριθμ. 29687}1940 διαταγής της, συνέστησε τώ κ. Επόπτη αγροφυλακής Ευβοίας να λάβη-------άτινα και ελήφθησαν υπό του αγρονομείου Σκύρου------.

δ) ΅Δια της υπ αριθμ. 489}1937 πραξεώς του, το Κοινοτικόν Συμβούλιον, εισηγήσει ημών, απεφάσισε την έγερσιν αγωγής, άλλλως την επίδοσιν αγροτικού χρέους--------κ.λ.π., λόγω αποζημιώσεως, δια γενομένην παράνομον βόσκησιν τμήματος κοινοτικής χορτονομής εις θέσιν ¨λάζος¨ (΄λάκος ? σ.σ.), ήτις και εγένετο δια-------του νόμου 677}1937 περί-----διαστημα.
Εξεδόθη η υπ. αριθμ. 2}1938 απόφασις του Ειρηνοδικείου Σκύρου----να καταβάλουν----,----, δραχμάς 4.300,----και εγένετο υφ.ημών η προς είσπραξιν βεβαίωσις εν τω ταμείο Κύμης. Ήδη δέον να εγερθή, δια-

ε) Εις την έκθεσιν πεπραγμένων της προκατόχου ----- εξετέθη εν σελ. 36 επομ., το όλον επίμαχον ζήτημα της μεταξύ κοινότητος και τρίτων προσώπων διαφοράς, περί των ορίων των κοινοτικών και τινων ιδιωτικών χορτονομών, εξ αφορμής της οποίας προ δεκαετίας εγένοντο δίκαι περί προσωρινών μέτρων, -----------, άτινα αυθαιρέτως προ πολλών ετών, όταν η κυριότης των παραχωρηθεισών τη Κοινότητα δια νόμου χορτονομών, ανήκε τω δημοσίω, αφήρεσαν ιδιώται τινές, προσαυξήσαντες τας γειτνιάζουσας ιδικάς των.
Έκτοτε--------, το Δημόσιον και η υποκατάστατος αυτού Κοινότης δυνάμει του νόμου Ψ Ξ του 1880 διετήρησεν από του 1864 έως σήμερων, εφ όσον μέχρι του έτους εκείνου εγένετο τοποθέτησις ποιμνίων των μισθωτών του Δημοσίου, την νομικήν νομήν επί των βοσκοτόπων τούτων, ως ρητώς επανέλαβεν ο νόμος 4108 του 1929.

Προς τον σκοπόν μάλιστα περιφρουρίσεως-------,------(Δεκέμβριος 1940), η ευχή να μη στέρξη
η Κοινότης εις συμβιβασμόν-------επί των αυθαιρέτως κατακτηθέντων (καταπατηθέντων σ.σ)
τμημάτων χορτονομών της,-----,-------, άνευ γνώμης του νομικού συμβουλίου του κράτους, συνεχιζομένων των δικών μετά τον πόλεμον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄ ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΜΑΡΜΑΡΟΥ
Σελ. 36 1. Υπάρχουσα κατάστασις λατομείων μαρμάρου.
Εἰς τήν αποκλειστικήν κυριότητα καί κατοχήν της Κοινότητος Σκύρου ανήκουσι τα λατομεία ποικολλοχρόου μαρμάρου, τα κείμενα εις την δασικήν περιοχήν υπό την επωνυμίαν «μάρμαρα» και είς τήν ακαλλιέρητον περιοχήν υπό τήν επωνυμίαν «βουνό», τά οποία κατά την τελευταίαν τεσσαρακονταετίαν εξεμεταλλεύθη η μισθώτρια αγγλική εταιρεία Marmor Limidet, ενεργήσασα εγκαταστάσεις τεχνικάς και οικοδομικάς εις τα θέσεις «αγιος Παντελεήμων» και «Πέυκος» και διανοίξασα αμαξιτήν οδόν μεταφοράς των προς φότωσιν μαρμάρων, εις τήν επί τούτο γενομένην πρό πολλών ετών αποβάθραν εις τοποθεσίαν «πεύκος».
Ηδη από δεκαετίας περίπου, η εταιρεία λόγω συγκεντρώσεως μεγάλων αποθεμάτων μαρμάρων, παραμεινάντων αδιαθέτων, διέκοψε τάς εργασίας της καταβάλλει όμως ανελλιπώς το μίσθωμα προς την Κοινότητα Σκύρου.

2. Μισθωτικαί σχέσεις της εν ισχύι συμβάσεως.
Ο Δήμος Σκυρίων, διά του υπ’ αριθμ. 25114 του 1898 μισθωτηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών Τάσσου Οικονόμου, εξεμίσθωσεν εις τήν αγγλικήν εταιρείαν εκμεταλλεύσεως μαρμάρων, αντί ετησίου μισθώματος δραχμών τριών χιλιάδων και ωρισμένης ποσότητος μαρμάρων μικράς αξίας, την οποίαν ο τότε Δήμος και βραδύτερων η Κοινότης ουδέποτε ελάμβανε, πλην του εις χρήμα μισθώματος.

Εις την προκάτοχον ημών Κοινοτικήν Αρχήν, οφείλεται η ζωηρά μέριμνα της ικανοποιητικής ρυθμίσεως ζωτικωτάτης κοινοτικής υποθέσως, χάρις εις γενόμενον δικαστικόν αγώνα κατά της εταιρείας και επιτευχθέντα λίαν επωφελή δια την Κοινότητά μας συμβιβασμόν, καταλήξαντα εις την υπογραφήν του υπ’ αριθμ. 18995 του 1933 τροποποιητικού μισθωτηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών Ι. Τσέλιου, δυνάμει του οποίου, κατά τον υπολειπόμενον χρόνον της μισθώσεως ταύτης, από του 1933 μέχρι του έτους 1948, η εταιρεία μαρμάρων, αδιαφόρως της διακοπής των εργασιών της, θα καταβάλη τη Κοινότητα κατ’έτος 78 αγγλικάς λίρας, τουτέστι το δεκαπενταπλάσιον περίπου του αρχικού εις χρήμα ετησίου μισθώματος.
Βάσει του συμβολαίου τούτου, η Κοινότης μας κατ’ έτος βεβαιοί εις το οικείον Ταμείον και εισπράτει το νέον αυτό μίσθωμα, καθοριζόμενον εις δραχμάς, δια μετατροπής των λιρών, κατά την 13ην Μαρτίου εκάστου έτους, βάσει του επισήμου δελτίου της Τραπέζης της Ελλάδος.

3. Τίτλοι κυριότητος επί των λατομείων μαρμάρου.
Συντρεχόντων των αυτών ως άνω, προκειμένου περί των κοινοτικών δασών, εκτεθέντων ιστορικών και νομικών λόγων, η κοινότης μας διαδεχθείσα τον Δήμον Σκυτίων και την επί τουρκοκρατίας Κοινότητα, εκπροσωπουμένην υπό των δημογερόντων της νήσου, τυγχάνει κυρία και κάτοχος πάσης της εν νήσω Σκύρω ακαλλιεργήτου εκτέσεως, μη ανηκούσης δυνάμει ειδικκών τίτλων εις ιδιώτας, γενομένης της αναγνωρίσεως του δικαιώματος τούτου και πρό της επαναστάσεως υπό της οθωμανικής Κυβερνήσεως, δυνάμει των ως άνω μνημονευθεισών ειδικών συνθυκών και βραδύτερων υπό του Ελληνικού Κράτους.

Σχετικόν είναι το υπ’ αριθμ. 1095/1861 έγγραφον του υπουργείου των Εσωτερικών, δι’ ού αναγνωρίζεται τω Δήμω Σκυρίων το δικαίωμα μεταλλεύσεως χρωμίου ή διαθέσεως αυτού κ.τ.λ. εν ταίς ακαλλιεργήτοις εκτάσεσι του Δήμου τούτου υπάρχοντος, δεδομένου ότι η Κοινότης Σκύρου είναι κύρια και κάτοχος των χρωμιούχων γαιών εν τη νήσω, ών όμως λόγω πτωχείας του μεταλλεύματος εις περιεκτικότητα, καταδειχθείσης εκ των παλαιότερον γενόμενον εργασιών, ουδεμία γίνεται από πολλών ετών εκμετάλευσις.

Σχετικαί ωσάυτως είναι αί έν τω οικείω φακέλλω υπάρχουσαι υπ’ αριθμ. 24919, 3750, 5631 του 1864 διαταγαί του ‘Υπουργείου των Έσωτερικών, ως και αι υπ’ αριθμ. 5956/1865 και 7697/1866 διαταγαί του αυτού ‘Υπουργείου, αναγνωριστικαί άπασαι των ανμφισβητήτων δικαιωμάτων του τότε Δήμου Σκυρίων επί των λατομείων μαρμάρου, άτινα εξεμισθώθησαν άπαντα, δυνάμει του υπ’ αριθμόν 7705 ης 4 μαρτίου 1867 μισθωτηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών Γεωργίου Αντωνιάδου, βάσει της υπ’αριθμ. 259/1865 διακηρύξεως του Δημάρχου Σκυρίων. Βραδύτερων εγένετο νέα εκμίσθωσις αυτών προς τον Λέανδρον Δόσκον συνεπεία της υπ’ αριθμ. 2266/1873 σχετικής διακηρύξεως του Δήμου Σκυρίων και της υπ’ αριθμ. 7798/1873 εγκριτικής αποφάσεως της Νομαρχίας Ευβοίας.
Τέλος, ως ανωτέρω εξετέθη, δια της υπ’ αριθμ. 373/1897 διακηρύξεως του τότε Δημάρχου Σκυρίων, εδημοπρατήθη η πεντηκονταετής εκμίσθωσις ..….

Σας προτείνω να προστρέξετε στο φάκελο της συσταθείσας προ δεκαετείας? επιτροπής, η οποία παρήγαγε έργο, με αντικείμενο την χορτονομή του Δήμου, και πρέπει να υπάρχει εις τα αρχεία του Δήμου.

Πως να κρατηθεί κανείς στη ζωή ανάμεσα σε κίτρινα φύλα.

Η προστασία των κεκτημένων μιας κοινωνίας επαφίεται στο δημοκρατικό αίσθημα και συνείδηση των εκπροσώπων αυτής, αλλά, και πρωτίστως στην εγρήγορση του εκλογικού σώματος κατά των επίορκων αντιπροσώπων του, με διαρκή εξάσκηση ελέγχου, του εις αυτούς εμπιστευθέν καθήκον.

Ποια τα πολιτικά πνευματικά παιδιά της εποχής του??
Κώστας Αθανασιάδης

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

«ΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΣΚΥΡΟΥ» ΜΙΑΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑΣ 1929-1933

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ Εν ΑΘΗΝΑΙΣ 1933

σελ.36  Αποσπάσματα..

« Ὄλοι ἐνθυμούνται ὄτι ἠ εἰς τήν κοινότητα διά τοῦ νόμου 4108 τοῦ 1929 παραχώρησις τῶν χορτονομών τῆς ποτέ μονής Ἅγίου Δημητρίου ἐν Σκύρω ἐκ μέρους τοῦ Δημοσίου, καί ἠ ἀνάγκη τῆς προκηρύξεως τῶν δημοπρασιών τῆς ἐκμισθώσεως των μέ τά παλαιά ἐγνωσμένα ὅριά των, ἐκ νομικής δεσμεύσεως καί ἠθικού καθήκοντος,….»

σελ. 37
«....Ἂμα τ εἰς ταύτην παραχωρήσει τῶν μεγάλων αὐτών βοσκοτόπων, γεγονός τό ὀποῖον μέ θερμόν ἐνθουσιασμόν ἐπανηγυρίσαμεν ὂλοι μας, ἐσπεύσαμεν νά τάς κατανείμωμεν εἰς μικρά τμήματα, ἀκριβώς διά νά ἀποφύγωμεν τήν εἰς βάρος τῶν μικρών κτηνοτρόφων μας ἐκμετάλλευσιν …»
παρακάτω «Ἐν ταῖς διακηρύξεσιν ἐθέσαμεν τά ἐγνωσμένα, γνωστά παλαιόθεν ὂρια τῶν χορτονομών του δημοσίου, ἐκείνα ἀκριβώς τά ὀποῖα προέκυπταν ὂχι μόνον από τόν κώδικα καί παλαιοτέρας καί νεωτέρας διακυρύξεις καί μισθωτήρια, ἀλλά καί ἀπό τά μισθωτικά συμβόλαια ἰδιοκτητών χορτονομών γειτνιαζουσών πρός τάς τοῦ Δημοσίου καί σήμερον τῆς Κοινότητος. Καί ἐπράξαμεν τούτο μετά προηγουμένην ἐμπεριστατωμένην ἒρευναν το ζητήματος, ὂχι μόνον διότι κατά σαφείς τῆς κοινοτικής μας νομοθεσίας διατάξεις είχομεν τήν ὐποχρέωσιν ταύτην, ἀφοῦ παρεχωρήθησαν αὗται μέ πλήρη τά προνόμια τοῦ Δημοσίου καί μέ τά παλαιότερα ὅρια, μή ἀναγνωριζομένης δι’ εἰδικού νόμου πάσης ἀπό το 1865 καί ἐντεύθεν ἰδιωτικής επ’ αὐτῶν κατοχής, διά τόν ἐπαληθεύσαντα δυστυχώς φόβον τῆς ἀρπαγής…»
παρακάτω «Ἄν τώρα μετά τούτο, παρατηρηθεισών ἀντιδράσεων τινών ἐκ τῶν ἰδιωτών μισθωτών, τάς ὀποίας ἐμπνέουν ἀπροκαλύπτως εἰς βάρος τοῦ συμφέροντος τῆς ὀλότητος, εὐάριθμοι τινές, δυστυχώς συμπολίται ἐν Σκύρω, τάξαντες ῶς μόνον τῆς ζωῆς καί τοῦ δημοσίου των βίου προορισμόν, τήν κακόβουλον ἀντίδρασιν εἰς κάθε κοινόν τοῦ τόπου καλόν,…»

σελ. 38
«..Τό κεφαλαιῶδες προφανῶς σφάλμα, εἰς ὅ ὐποπίπτει ἐν προκειμένω ὁ ἐπικρίνας….εῖναι ἀκριβῶς, ……ὅτι οἱ αὐθαιρέτως ἐπεκτείναντες τά ὃρια τῶν χορτονομῶν των ἰδιοκτῆται δέν διατελοῦσιν ἐν κατοχ.νομικῆ, ἀφοῦ αὐτός ὁ νόμος την κηρύσσει ἀνύπαρκτον, θεωρουμένου ὠς ἐν συνεχεία κατόχου και κυρίου τοῦ δημοσίου και σήμερον τῆς Κοινότητος.»
παρακάτω «Ἅς συνομολογήση τέλος μαζί μου, ΄κ…ὅτι ἕχω μίαν μικράν πεῖραν τῶν σχετικῶν ζητημάτων,….εἰς σημείον τουλάχιστον, ὥστε να ἀποσοβῆται ὀ φόβος «ασκήσεως βίας ἐπί τῶν ἐλευθέρων πολιτῶν» και «ἐνεργειῶν παρανόμων»

Το πλήρες ιστορικό κείμενο θα πρέπει να συμπεριληφθεί στην ύλη των μαθημάτων της σχολής Δημόσιας Διοίκησης καθώς και ως βάση σεμιναρίων για τους αιρετούς δημοτικούς συμβούλους μαζί με την ανάλυση εφαρμογής του Κώδικα Δήμων κ Κοινοτήτων.